پری ایمپلنتایتیس چیست؟ پری ایمپلنتایتیس یکی از عوارض پس از درمان ایمپلنت می باشد و ضایعه التهابی است که بافت‌های نرم و سخت اطراف ایمپلنت دندان را درگیر می کند . به صورتی که علاوه بر لثه ، استخوان فک هم دچار عفونت می شود . بازار ایمپلنت هر روز در حال افزایش است و درسال میلیون ها ایمپلنت فقط در ایالات متحده آمریکا توسط دندانپزشکان برای بیماران استفاده می شود . اما متاسفانه طبق آمار گروه بهداشت دهان آمریکا، از هر ده ایمپلنت یکی به پری ایمپلنتایتیس دچار میشود . روش های درمان پری ایمپلنتایتیس 1-جراحی 2-استفاده از لیزر لیزر با بستن انتهای باز عروق موضع ، خونریزی را کنترل می کند و میزان دید را افزایش می دهد که در نتیجه سرعت و دقت درمان بالا می رود. همچنین لیزر سبب تحریک بهبودی زخم شده زیرا میتوکندری های درون سلول را مجبور به آزادسازی انرژی (ATP) می کند که در نتیجه ی آن زخم به صورت مؤثرتری ترمیم می شود. لیزر جایگزینی مناسب برای درمان های سنتی این عارضه است. در موارد خفیف تا متوسط بیماری ، دبریدمان مکانیکی روشی تهاجمی به شمار می آید و غالبا نمیتواند بیوفیلمی را که در لابلای پیچ های ایمپلنت تشکیل شده کاملا تمیز کند چراکه دسترسی به ناحیه کامل نیست. دبریدمان مکانیکی باعث خراشیده شدن سطح ایمپلنت هم میشود که آن را بیش از پیش مستعد به تشکیل بیوفیلم می کند. در چنین درمان هایی برخلاف  اینکه روش های مؤثر بهداشت دهان برای کاهش عفونت تجویز میشوند اما سطوح خراشیده شده ایمپلنت به مکان مناسبی برای تجمع و رشد باکتریال و عود مجدد بیماری تبدیل شده . در موارد پیشرفته بیماری، تحلیل استخوان و فیل شدن ایمپلنت به صورت سنتی نیازمند درمان های تهاجمی مانند خارج کردن ایمپلنت و پیوند استخوان ناحیه پیش از جایگزینی مجدد ایمپلنت است . این درمان های تهاجمی علاوه بر اینکه درد بیشتری دارند ، نیاز به زمان طولانی چندماهه برای ترمیم دارند که باعث می شود  اعتماد بیمار به درمان و دندانپزشک کم شود . مزایای درمان با لیزر به شرح زیر هستند: • لیزر پیچ های ایمپلنت را به صورت مؤثری آلودگی زدایی می کند . • لیزر خاصیت دتوکسیفیکاسیون دارد و رشد باکتری های روی سطح ایمپلنت را متوقف می کند. • در درمان پری ایمپلنتایتیس خفیف تا متوسط با کمک لیزر نیازی به فلپ زدن وجود ندارد. • لیزرها با درمان کمتر تهاجمی میتواند بافت های گرانولاسیونی را که در اطراف ایمپلنت های درحال فیل بوجود آمده اند، بردارند . نوشته ی دکتر ساموئل لو، پریودونتیست و استاد دانشکده دندانپزشکی دانشگاه فلوریدا ی آمریکا، دیپلمات بورد پریودونتولوژی آمریکا و رئیس سابق انجمن پریودونتولوژی آمریکا

پری ایمپلنتایتیس چیست؟ پری ایمپلنتایتیس یکی از عوارض پس از درمان ایمپلنت می باشد و ضایعه التهابی است که بافت‌های نرم و سخت اطراف ایمپلنت دندان را درگیر می کند . به صورتی که علاوه بر لثه ، استخوان فک هم دچار عفونت می شود . بازار ایمپلنت هر روز در حال افزایش است و درسال میلیون ها ایمپلنت فقط در ایالات متحده آمریکا توسط دندانپزشکان برای بیماران استفاده می شود . اما متاسفانه طبق آمار گروه بهداشت دهان آمریکا، از هر ده ایمپلنت یکی به پری ایمپلنتایتیس دچار میشود . روش های درمان پری ایمپلنتایتیس 1-جراحی 2-استفاده از لیزر لیزر با بستن انتهای باز عروق موضع ، خونریزی را کنترل می کند و میزان دید را افزایش می دهد که در نتیجه سرعت و دقت درمان بالا می رود. همچنین لیزر سبب تحریک بهبودی زخم شده زیرا میتوکندری های درون سلول را مجبور به آزادسازی انرژی (ATP) می کند که در نتیجه ی آن زخم به صورت مؤثرتری ترمیم می شود. لیزر جایگزینی مناسب برای درمان های سنتی این عارضه است. در موارد خفیف تا متوسط بیماری ، دبریدمان مکانیکی روشی تهاجمی به شمار می آید و غالبا نمیتواند بیوفیلمی را که در لابلای پیچ های ایمپلنت تشکیل شده کاملا تمیز کند چراکه دسترسی به ناحیه کامل نیست. دبریدمان مکانیکی باعث خراشیده شدن سطح ایمپلنت هم میشود که آن را بیش از پیش مستعد به تشکیل بیوفیلم می کند. در چنین درمان هایی برخلاف  اینکه روش های مؤثر بهداشت دهان برای کاهش عفونت تجویز میشوند اما سطوح خراشیده شده ایمپلنت به مکان مناسبی برای تجمع و رشد باکتریال و عود مجدد بیماری تبدیل شده . در موارد پیشرفته بیماری، تحلیل استخوان و فیل شدن ایمپلنت به صورت سنتی نیازمند درمان های تهاجمی مانند خارج کردن ایمپلنت و پیوند استخوان ناحیه پیش از جایگزینی مجدد ایمپلنت است . این درمان های تهاجمی علاوه بر اینکه درد بیشتری دارند ، نیاز به زمان طولانی چندماهه برای ترمیم دارند که باعث می شود  اعتماد بیمار به درمان و دندانپزشک کم شود . مزایای درمان با لیزر به شرح زیر هستند: • لیزر پیچ های ایمپلنت را به صورت مؤثری آلودگی زدایی می کند . • لیزر خاصیت دتوکسیفیکاسیون دارد و رشد باکتری های روی سطح ایمپلنت را متوقف می کند. • در درمان پری ایمپلنتایتیس خفیف تا متوسط با کمک لیزر نیازی به فلپ زدن وجود ندارد. • لیزرها با درمان کمتر تهاجمی میتواند بافت های گرانولاسیونی را که در اطراف ایمپلنت های درحال فیل بوجود آمده اند، بردارند . نوشته ی دکتر ساموئل لو، پریودونتیست و استاد دانشکده دندانپزشکی دانشگاه فلوریدا ی آمریکا، دیپلمات بورد پریودونتولوژی آمریکا و رئیس سابق انجمن پریودونتولوژی آمریکا


پری ایمپلنتایتیس چیست؟

پری ایمپلنتایتیس یکی از عوارض پس از درمان ایمپلنت می باشد و ضایعه التهابی است که بافت‌های نرم و سخت اطراف ایمپلنت دندان را درگیر می کند . به صورتی که علاوه بر لثه ، استخوان فک هم دچار عفونت می شود .

بازار ایمپلنت هر روز در حال افزایش است و درسال میلیون ها ایمپلنت فقط در ایالات متحده آمریکا توسط دندانپزشکان برای بیماران استفاده می شود . اما متاسفانه طبق آمار گروه بهداشت دهان آمریکا، از هر ده ایمپلنت یکی به پری ایمپلنتایتیس دچار میشود .

از بیماری پری ایمپلنتایتیس چه می دانید؟
از بیماری پری ایمپلنتایتیس چه می دانید؟

روش های درمان پری ایمپلنتایتیس

1-جراحی

2-استفاده از لیزر

لیزر با بستن انتهای باز عروق موضع ، خونریزی را کنترل می کند و میزان دید را افزایش می دهد که در نتیجه سرعت و دقت درمان بالا می رود. همچنین لیزر سبب تحریک بهبودی زخم شده زیرا میتوکندری های درون سلول را مجبور به آزادسازی انرژی (ATP) می کند که در نتیجه ی آن زخم به صورت مؤثرتری ترمیم می شود.
لیزر جایگزینی مناسب برای درمان های سنتی این عارضه است. در موارد خفیف تا متوسط بیماری ، دبریدمان مکانیکی روشی تهاجمی به شمار می آید و غالبا نمیتواند بیوفیلمی را که در لابلای پیچ های ایمپلنت تشکیل شده کاملا تمیز کند چراکه دسترسی به ناحیه کامل نیست.

دبریدمان مکانیکی باعث خراشیده شدن سطح ایمپلنت هم میشود که آن را بیش از پیش مستعد به تشکیل بیوفیلم می کند. در چنین درمان هایی برخلاف  اینکه روش های مؤثر بهداشت دهان برای کاهش عفونت تجویز میشوند اما سطوح خراشیده شده ایمپلنت به مکان مناسبی برای تجمع و رشد باکتریال و عود مجدد بیماری تبدیل شده .
در موارد پیشرفته بیماری، تحلیل استخوان و فیل شدن ایمپلنت به صورت سنتی نیازمند درمان های تهاجمی مانند خارج کردن ایمپلنت و پیوند استخوان ناحیه پیش از جایگزینی مجدد ایمپلنت است . این درمان های تهاجمی علاوه بر اینکه درد بیشتری دارند ، نیاز به زمان طولانی چندماهه برای ترمیم دارند که باعث می شود  اعتماد بیمار به درمان و دندانپزشک کم شود .

از بیماری پری ایمپلنتایتیس چه می دانید؟
از بیماری پری ایمپلنتایتیس چه می دانید؟

مزایای درمان با لیزر به شرح زیر هستند:

• لیزر پیچ های ایمپلنت را به صورت مؤثری آلودگی زدایی می کند .
• لیزر خاصیت دتوکسیفیکاسیون دارد و رشد باکتری های روی سطح ایمپلنت را متوقف می کند.
• در درمان پری ایمپلنتایتیس خفیف تا متوسط با کمک لیزر نیازی به فلپ زدن وجود ندارد.
• لیزرها با درمان کمتر تهاجمی میتواند بافت های گرانولاسیونی را که در اطراف ایمپلنت های درحال فیل بوجود آمده اند، بردارند .

نوشته ی دکتر ساموئل لو، پریودونتیست و استاد دانشکده دندانپزشکی دانشگاه فلوریدا ی آمریکا، دیپلمات بورد پریودونتولوژی آمریکا و رئیس سابق انجمن پریودونتولوژی آمریکا

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *