اصلاح طرح لبخند و لبخند زیبا (قسمت دوم)

آنالیز لب از ویژگی مهم دیگر بافت نرم است که در آنالیز ترکیب صورت دندانی (dental facial) و طراحی لبخند مهم می باشد.
عوامل ژنتیکی ، موقعیت دندان ها، استخوان آلوئولاروفکین ، و رابطه ی آن ها روی شکل لب ها تأثیر می گذارد. در قوس منظم لب پایین ،زیر لب بالا و زاویه ای در حدود 30 درجه با لب بالا دارد . سه جنبه مورفولوژی لب که باید در نظر گرفته شود، پهنا ، حجم و قرینگی است. به طور کل لبخندی که حداقل نیمی از عرض صورت باشد زیبا محسوب میشود.
حاشیه پاینیی لب بالا و حاشیه بالایی لب پایین محدوده ای را تشکیل که هنگام لبخند نشان داده میشود . فضایی که شامل دندان ها و بافت هاست محدوده لبخند نامیده میشود . شش شکل پایه ای ناحیه لبخند وجود دارد: مستقیم، انحنادار، بیضی، کمانی شکل، مستطیل و معکوس که سه شکل ابتدایی رایج ترند.

یک ویژگی طراحی لبخند که معمولا از آن چشم پوشی میشود، سلامت، قرینگی و ساختار بافت لثه می باشد . سلامت و رنگ و بافت لثه برترین عامل برای موفقیت طولانی مدت درمان است . لثه سالم صورتی رنگ است . شکل لثه ای پاپیلاری باید تیز بوده و فضای بین دندانی را پر کند .بافت لثه باید نقطه دار باشدو در اغلب موارد و محکم باشد و لثه چسبنده نیز باید به صورت محکم به لثه و استخوان زیرین چسبیده باشد.

دیگر ویژگی های صورت در اصلاح خط لبخند

رابطه ی لب ها با فرم دندان ها یکی دیگر از شاخص هایی است که باید در طراحی لبخند درنظر گرفته شود. فضایی که بین گوشه دهان و سطح باکال دندان های آرواره در هنگام لبخند شکل می گیرد، به عنوان Buccal Corridor خوانده می شود. Buccal corridor پر و قرینه یک عنصر مهم لبخند زیباست.

چندین فاکتور ظاهر باکال کوریدور را تحت تأثیر قرار می دهند. این فاکتورها شامل

• عرض لبخند و قوس ماگزیلا
• تونیسیته عضلات صورت و شاخص های انفرادی لبخند
• محل سطح لبیال پرمولرهای ماگزیلا

غلبه کانین ها خصوصاً در لاین انگل دیستال صورت و هر اختلافی بین value پرمولرها و دندانهای قدامی است.

آناتومی دندان های قدامی نقش مهمی را در ظاهر طبیعی و منحصر به فرد لبخند دارد. بعضی از دندان های قدامی مسطح و بعضی دیگر محدب اند. بعضی ظاهر مربعی دارند در حالی که بعضی دیگر بادبزنی شکل هستند. این شکل و شکل های دیگر سبب لبخند منحصر به فرد بیمار میشود. کانتورلبیال این دندانها باید از بعد نیم رخ سه پلن را نشان دهد.

با آناتومی و هم ترازی این شش دندان، یک فضای باز بین سطح پروگزیمال لبه انسیزال در نقاط تماس شکل میگیرد که امبراژور انسیزال نامیده میشود. نقطه تماس سانترال ها در یک سوم انسیزال تاج آنهاست. بنابراین امبراژور انسیزال بین سانترال ها کوچک می باشد . نقطه تماس بین سانترال و لترال به مرز یک سوم میانی و انسیزال تاج نزدیک میشود که سبب میشود امبراژور انسیزال آنها کمی عمیق تر از امبراژور بین سانترال ها بشود. نقطه تماس لترال و کانین حدودا در یک سوم میانی است. بنابراین عمق امبراژور انسیزال از دندان های سانترال به سمت کانین افزایش می یابد.

قسمت اول