درمان‌ ارتوسرجری (ارتودنسی و جراحی)

درمان‌ ارتوسرجری درمانی جهت اصلاح مشکلات شدید اسکلتی و دندانی بیمارانی  است که در سن رشد به دندانپزشک مراجعه نکرده و یا اینکه قابل درمان نبوده‌اند و غالبا در انتهای دوره بلوغ انجام می‌شود. دراین روش درمان همکاری ارتودنتیست و جراح فک و صورت ضروری است و لذا بایستی بیمار پیش از شروع درمان توسط ارتودنتیست و جراح معاینه شود و بعد از بررسی و مشخص شدن طرح درمان نسبت به شروع درمان اقدام شود.

روش درمان ارتوسرجری

بعد از تشخیص درمان لازم توسط ارتودنتیست، بیمار جهت انجام جراحی به جراح مراجعه کرده و بعد از هماهنگی نسبت به جراحی اقدام میشود. بعد از انجام جراحی بیمار دوباره به ارتودنتیست ارجاع داده میشود.

شروع درمان

به طور معمول باید درمان توسط ارتودنتیست آغاز و دندان‌های هر فک نسبت به خود آن فک با استفاده از دستگاه‌های ثابت و متحرک مرتب  و تنظیم شود . در این صورت باید بعد از تمام شدن مرحله ارتودنسی و پیش از جراحی فک شرایط به شکلی  آماده باشد که بعد از جراحی روابط دندانی مناسب و قابل قبولی حتی الامکان فراهم شود .

مرحله پایانی درمان

مراحل پایانی درمان برای تثبیت نتیجه عمل انجام می‌گیرد. در پایان درمان و پس از تثبیت وضعیت ، دستگاه‌های ثابت ارتودنسی از دهان بیمار خارج می شود و پلاک‌های متحرک و ثابت نگهدارنده برای نگهداری وضعیت در دهان قرار داده می شود که به مدت یکسال حداقل باید در دهان باشند .

انواع مشکلات دندان و فک که درمان ارتوسرجری جهت درمان آنها استفاده می شود:

جلو بودن فک پایین یا عقب بودن فک بالا با شدت متوسط و زیاد

جلو بودن فک بالا یا عقب بودن فک پایین با شدت زیاد

وجود فاصله زیاد بین دندان‌ های جلو با ازدیاد طول صورت (Open bite)

صورت خیلی کوتاه همراه با جفت‌گیری عمیق دندان‌ها به شکلی که وقتی دندان ها روی هم قرار داده می شوند ، دندان‌های جلوی فک پایین قابل رؤیت نیستند (Deep bite)

انحراف فک پایین یا بالا و عدم تقارن صورت (Deviation)