بیمار هایی که فاصله بین دندان هایشان می باشد با افزایش سن فاصله بین دندان هایشان بیشتر می شود و در این کنار باعث اختلال در تکلم فرد می شود.درمان فاصله بین دندان ها به دو روش صورت می گیرد.

درمان فاصله بین دندان ها با روکش کردن

در روش روکش کردن ماده ای سفید به دندان هایی که از هم فاصله دارند،اضافه می شود و روکش می شود و این فاصله پر خواهد شد.هنگامی که این روش اجرا می شود امکان جدا شدن،شکستن و یا تغییر رنگ دادن ماده ی سفید از دندان وجود دارد.در واقع هنگامی که ماده ای به دندان اضافه می شود هر چقدر هم که پولیش شود باز هم خوب به نظر نمی رسد. در این روش میکرو ارگانیزم ها در ناحیه جمع می شوند و لثه را در طولانی مدت به مخاطره می اندازد.

اگر فرض کنیم دو دندان شماره یک از یک دیگر فاصله داشته باشند،و برای درمان فاصله بین دندان ها به آن ها روکش داده شود،این دو دندان بزرگتر از حد نرمال به نظر می رسند و این دندان های روکش شده تناسبی با بقیه ی دندان ها ندارند و این فرایند زیبایی دندان ها و چهره را از بین میبرد.

درمان فاصله دندان ها با ارتودنسی

بهترین حالت و روش برای درمان فاصله ی بین دندان ها ارتودنسی می باشد.در این روش فاصله ی بین دندان ها دو به دو اتفاق می افتد و این فضای خالی بین انتهای فک انتقال داده می شود.وقتی که این فضا بسته می شود در هر حال مریض دندان های خودش را دارد. چیزی از خارج به آن اضافه نشده است، ماده پر کردگی وجود ندارد که بیفتد، تغییر رنگ دهد و مشکلات لثه ای پیش نخواهد آمد ضمن اینکه مهم تر از همه این فضا دیگر بر نخواهد گشت.

متخصیین ارتودنسی عقیده دارند طول درمان ارتودنسی حدودا 2 سال زمان می برد.برای ارتودنسی تمامی ناهنجاری های دندان و مرتب کردن دندان ها چه با ارتودنسی ثابت و چه با ارتودنسی متحرک ارتودنتیست مجاز است هر دندان را ماهی یک میلیمتر تغییر مکان دهد.