خشکی دهان به نام گزرستومی شناخته شده است.به خودی خود خشکی دهان بیماری نیست اما در واقعیت می تواند نشانه ی ابتلا به بسیاری از بیماری ها و مشکلات دیگر باشد.در این بیماری ترشح بزاق در دهان کاهش پیدا می کند یا متوقف می شود.

اگر در دهان سطح بزاق کاهش پیدا کند،دندان ها و لثه های شما با افزایش ریسک و خطر ایجاد پوسیدگی مواجه خواهند شد.اگر سطح بزاق در دهان کاهش پیدا کند، دندان ها و لثه های شما با افزایش ریسک و خطر ایجاد پوسیدگی مواجه خواهند شد. علاوه بر این بیمارانی که به خشکی دهان مبتلا می شوند به احتمال بیشتر دچار بیماری هایی می شوند که بر بافت های نرم دهان تاثیر دارند

علائم خشکی دهان

• تشنگی مکرر
• بوی بد دهان
• مشکل در چشیدن مزه غذا
• قرمزی و خشک شدن زبان
• ابتلای مکرر به عفونت برفکی در دهان
• خشک شدن مسیر هوای بینی

درمان خشکی دهان

• آب زیاد بنوشید تا مخاط دهان مرطوب نگه داشته شود و همیشه همراه خود آب نگه داشته باشید و به نوشیدن زیاد آب بپردازید.
• شیرینی های سفت بدون شکر، تکه های یخ یا یخمک بدون شکر بمکید اینکار باعث می شود تا کمتر احساس خشکی دهان داشته باشید.
• در هنگام جویدن آدامس از آدامس های بدون شکر استفاده کنید.
• از سیگار کشیدن خودداری نمایید.
• برای کاهش التهاب بافت های خشک، از مرطوب کننده روی لب ها استفاده کنید و از مسواک نرم برای مسواک زدن دندان ها و لثه های خود بهره گیرید.
• از مصرف غذاهای شور و خشک (مثل شیرینی ها و غذاهای خشک و ترد) و غذاها و نوشیدنی های حاوی سطح بالای شکر خودداری کنید.

پیشگیری از خشکی دهان

برای پیشگیری از خشکی دهان، باید در صورت امکان از عوامل ایجاد کننده آن دوری کرد. برای مثال، اگر بیماری مربوط به مصرف داروهای خاص است، پزشک می تواند داروهایی که خشکی کمتری را به همراه دارند، برای مصرف شما توصیه کند. سعی کنید به مقدار زیاد از داروهای سرما خوردگی و آنتی هیستامین ها استفاده نکنید. شما همچنین می توانید برای پیشگیری یا مدیریت خشکی دهان اقدامات مشخصی را با توجه به نظر پزشک انجام دهید.