در مورد کامپوزیت نانوفیلد تا به حال شنیده اید؟

آخرین پیشرفتها در فناوری کامپوزیت استفاده از نانو تکنولوژی در توسعه فیلترها بوده است به این معنی که تولید ساختارها و مواد کاربردی در محدوده نانومتر به روش های مختلف فیزیکی و شیمیایی برای ایجاد ساختارهایی با خصوصیات و کاربردهای جدید و به خاطر سایز کوچک آن ها نانو فناوری به وسایل و سیستم هایی نیاز دارد. در حال حاضر دو نوع مختلف از کامپوزیت های دندانی در دسترس می باشد که شامل نانوذرات هستند :

1. نانوفیلدها : شامل ذرات نانومتری (1- 100 نانومتر) در سراسر ماتریکس زرینی و ذرات بزرگتر اولیه وجود ندارد .
2. نانوهیبریدها : حاوی ذرات بزرگتر (0.4تا 5 میکرون) همراه با ذرات نانومتری

کامپوزیت نانوفیلد

وارد کردن نانوفیلدها به کامپوزیت های دندانی با اهداف متعددی صورت میگیرد از جمله :

1. اندازه ذرات نانومتری کمتر از نور مرئی که مزیت آن ایجاد مواد بسیار شفاف است .
2. نسبت سطح به حجم نانوذرات خیلی بزرگتر است .

دو نوع از نانوذرات برای این نوع از کامپوزیت ها مورد استفاده قرار میگیرند :

اولین نوع : ذرات نانومتری که اساسا ذراتی با جرم یکسان متراکم نشده و غیر آگلومره سیلیکا به وسیله پدیده سل تولید شده اند اما اگر این ذرات به تنهایی استفاده شوند (کامپوزیت پر از فیلر) خصوصیات رئولوژیک ضعیفی دارد

دومین نوع : برای  جبران این نقطه ضعف نانوکلاستر از سل سیلیکا به تنهایی و نیز مخلوط اکسیدهای سیلیکا و زیرکونیا تولید شده اند محدوده اندازه اولیه ذرات مورد استفاده برای تهیه نانوکلاستر 75- 5 نانومتر است. این نانو کلاسترها با سینترینگ سبک اکسیدهای نانومتری ساخته می شوند ، تا کلاسترهایی از توزیع کنترل شده سایز ذرات تشکیل شوند می توانند توزیع سایز وسیعی از محدوده 100 نانومتر تا مقادیر زیرمیکرون باشند و میانگین سایز 0.6 میکرون را داشته باشند. نانو ذرات در یک نانوکلاستر مثل خوشه انگور شکل تکی خود را حفظ می کنند.

سطح هر دو نوع ذرات تحت تاثیر عامل کوپلینگ سیلان قرار میگیرد که پس از کیور کردن امکان باند شدن آن ها را در ماتریکس رزینی فراهم می کند.